.jpg)
(ขอบคุณภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ตค่ะ)
เพ็ญแย้มพักตร์หยิบหวานลงหว่านหล้า
สงบเงียบนิทราพฤกษาสมัย
สะพานดาวหิมวันต์บรรจบไพร
กินรีครรไลนทีธาร
น้ำเย็นใสเดือดฟ่องนุชล่องเล่น
ว่ายหลบเร้นไล่จับขยับสนาน
โอ้ผิวผ่องเนื้อนวลยวนชายชาญ
อยากเหวี่ยงแหลงหว่านกักตัวนัก
จนดาวเคลื่อนเดือนคล้อยเจ้าค่อยคลา
สวมปีกหางเหินฟ้าจึงประจักษ์
เจ้ามิรู้สองนัยน์อาลัยรัก
หอบดวงใจใฝ่ฝักไปสุดฟ้า...
หวิวถวิลพิณหวานล้อมย่านป่า
เงียบสงบพฤกษานิทราสมัย
สะพานทิพย์หิมวันต์ปล่อยบันได
ส่งกินรีล่องไล่กระแสธาร
น้ำเย็นใสใจฟูฟ่องเธอท่องเล่น
ว่ายหลบเร้นคลอสุขสนุกสนาน
ผิวผ่องเนื้อเอื้อนวลยวนชายชาญ
อยากรวบแหประจงหว่านรอบตัวรัก
ครั้นดาวเคลื่อนเดือนคล้อยเจ้าลอยลา
สวมปีกหางเหินฟ้าจึงประจักษ์
เจ้าฤๅเห็นสองนัยน์อาลัยภักดิ์
หอบดวงใจใฝ่ฟักไปสุดคว้า...
ถวิลหวังรั้งใดไว้ได้หรือ
มีก็คือสัจจะฉันทะข้าฯ
มอบให้แก้วแล้วพรากวันจากลา
รอดูฟ้าเมื่อคราวดาวมาเยือน
เนิน จำราย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
