รักดั่งเคียวฟาดฟันลงบนจิต ให้นึกคิดถึงรอยแตกร้าวฉาน
เจ็บที่ฉันปวดระบมระทมนาน หล่นต้นตาลยังไม่เจ็บเท่ารักเธอ
แปรไปแล้วสายน้ำมิไหลกลับ จางหายลับดั่งควันยากพบเจอ
ถึงจะรอไร้ความหวังคงคอยเก้อ ฝันละเมอคอยเธอกลับนับวัน รอ
เจ็บที่ฉันปวดระบมระทมนาน หล่นต้นตาลยังไม่เจ็บเท่ารักเธอ
แปรไปแล้วสายน้ำมิไหลกลับ จางหายลับดั่งควันยากพบเจอ
ถึงจะรอไร้ความหวังคงคอยเก้อ ฝันละเมอคอยเธอกลับนับวัน รอ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
