ผีเสื้อนับร้อยรุมทึ้งซากความรัก
ดอกไม้ช่อเหี่ยวรอวันหล่นร่วงไป
เธอจึงกลับคืนมา พร้อมเขา
ที่เดินมาพร้อมกัน..
แต่ทั้งคู่ ต่างไม่อาจรับรู้การมีอยู่ของกันและกัน
ทั้งหมดเป็นเพียงภาพทับซ้อน.. ของความรัก
ฉัน.. เธอ เขา และเรา ต่างคือภาพทับซ้อน
และต่างคือภาพเสมือน ของความรัก
ผีเสื้อค่อยค่อย สลายปลิวเป็นเศษฝุ่น
ดอกไม้ค่อยเหี่ยวเฉาล่วงหล่น
ฉัน.. เธอ เขา และเรา ค่อยค่อย อันตรธาน
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 05:00:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: กวีนิพนธ์ เขียน"ชีวิต" (อ่าน 424194 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า