หลากหลายสิ่งร้อยพันที่บรรจบ
เข้ากระทบจิตให้ต้องไหวหวั่น
น้อยจะหาเหตุผลสืบค้นกัน
เพียงเคลิ้มฝันกลางห้วงแห่งดวงใจ
คาดคะเนคงเป็นดั่งเช่นนี้
โน้มตามที่ศรัทธาตนว่าใช่
จะต้องเป็นอย่างนั้นหวังกันไป
คล้ายร่องไหลตามแพกระแสธาร
เมื่อหลายอย่างต่างไปจากใจคิด
จึงครองสิทธิ์เพียงค่ามองฟ้าม่าน
แต่ยังยึดแนวเก่าคาดเดาการณ์
ลืมวันวานความคิดหลอนจิตตน!ฯ
อริญชย์
๘/๑๑/๒๕๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
