อันความรักมักพาดวงตามืด
ยามจืดชืดวืดวาดอนาจหนัก
เพราะหลับหูหลับตาก้มหน้าทัก
ควรหยุดพักรักไว้อย่าให้เลอะ
ลืมตาดูความรักให้ทุกด้าน
อาจจะค้านสายตายามมาเจอะ
แต่ยังมีบางมุมยังคลุมเครอะ
จะร้องเชอะ! อย่างนี้ ก็มีเนาะ!?
เมื่อพบรักครั้งแรกควรแยกแยะ
ค่อยค่อยแคะขุดคุ้ยเข้าลุยเฉาะ
ไม่ดีจริงอย่านะ! ชวนทะเลาะ
กลัวกะเทาะเปลือกนอกผลออกลบ
รักไม่จริงกลิ้งกลอกอยากบอกเลิก
คงถลอกปอกเปิกบานเบิกหลบ
หากรักจริงจากใจยามได้คบ
ดั่งกับพบเพชรล้ำมากน้ำใจ
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
