ม่านสีนิลครอบหล้าฟ้าลดแสง
ตะวันแปลงใจเปลี่ยนเวียนหนีหน้า
ทวีความสงสัยในอุรา
เธอลับลาครั้งนี้อีกกี่วัน
ทุกคราคำ “หน้าที่” ตีรั้วแยก
หวั่นต้องแลกใจล่มจมสูญฝัน
ทะเลเมฆแขแขวนแดนดาวพัน
ช่วยแบ่งปันแสงปลุกใจทุกข์ร้อน
ต้องฤทธาราตรีรี่มนต์ร่าย
หวั่นหวังวายวาดหวานพานถอดถอน
เพลงพฤกษาราธารออกสัญจร
ใครจะนอนหลับลงพะวงนัก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
