เกาะภูเก็ต..ใกล้ค่ำ
เหม่อมองท้อง-ทะเล แสนเหว่ว้า
สนธยา ฟ้าหม่น ปะปนสาย-
พิรุณโปรย โชยชื่น ยืนเดียวดาย
กลางหาดทราย หมายลั่น รำพันลา
ทรุดกายลง ตรงพื้น ที่ชื้นฉ่ำ
นิ้วกรีดนำ คำพ้อ ท้อรักข้า
ขอตั้งสัจ-อธิษฐาน ขานวาจา
แม้ภพหน้า ถ้าเกิด เถิดอย่าตรม
ขอมีรัก ภักดิ์ตรึง หนึ่งเดียวแท้
พบชาตรี ที่แน่ อย่าแปรขม
จะเศรษฐี มียาก อย่าพรากจม
ครองภิรมย์ สมทรวง จนล่วงกาล
เกิดชาตินี้ มีกรรม จำจรจาก
เหลือเพียงซาก รักเก่า ไว้เผาผลาญ
ทรวงระทม ขมแท้ แดร้าวราน
สิ้นบ่วงมาร วานมารับ ดับวิญญาณ์
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
