
ขอบคุณภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต
บุปผาต้องกล
เกล้ามวยเสียบปิ่นประทินผิว
แต้มชาดแต่งคิ้วหวิวใจหวั่น
กิวล่อซัวนิวาสนิราศกัน
ธารใสแห่งนั้นย่อมไหลลับ
เพียงโฉมพิลาสอนาถหนอ
สามปีเกิดก่อต้องกลายกลับ
ผูกใจพรากลาซบผ้าซับ
แบกรับกลซ้อนซ่อนอารมณ์
ปรุงยิ้มแย้มยวนทั้งหวนหา
บุปผาสะคราญสะท้านข่ม
ปรนกายป้องฟ้าปัญญาคม
กลางลมเป่าป่ายแทบปลิดปลิว
ยามแคว้นเยว่ย่ำอรินคร
ปรารถนาเชยช้อนใจล่องลิ่ว
ขอมือจูงนำข้ามเทือกทิว
น้อยนิ่วขุ่นใจไร้ตัดพ้อ
ยุติชีวิตกลมนุษย์
หลีกรุดเร้นไกลภัยเจียนจ่อ
ลบแซ่ลืมนามล้างวันรอ
เพียงขอเคียงกันตราบวันตาย...





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า