ดาวจะรอรอฝากปากคนจูบ
จูบละอ่อนอ่อนวูบก็วายหนาว
หนาวอารมณ์รมณีที่พริ้งพราว
พราวสวยสุดสุดกล่าวเป็นคำกลอน
กลอนรำพันพันบทไม่หมดสิ้น
สิ้นสวาทหวาดชีวินสิ้นสมร
หมอนเคยอุ่นอุ่นนักจักอาวรณ์
วอนลมหวนหวนย้อนพาอรคืน
ดาว อาชาไนย
#๒๒๘
-๐-
คืนเหน็บหนาว หนาวนัก รักติดหล่ม
หล่มลึกจม จมมิด เกินคิดฝืน
ฝืนตะกาย กายล้า คราหยัดยืน
ยืนลำพัง พังครืน เพราะคำคน
-๐-
คนเคยเคียง เคียงคู่ อยู่กลับหาย
หายหน้าไกล ไกลตา ไม่มาสน
สนเคยร่ม ร่มก็ร้อน จรเพราะจน
จนเลยจำ จำทน เธอพ้นใจ
-๐-
ใจแม้เจ็บ เจ็บนี้ มีสอนสั่ง
สั่งให้ใจ ใจระวัง คนนั่งใกล้
ใกล้ไม่รัก รักดอด ไปหยอดใคร
ใครคนนั้น นั้นไง คนใหม่เธอ
-๐-
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
