เกลียวคลื่นโถม โหมเร้า เข้าสู่ฝั่ง
ทะเลดั่ง คลั่งร้าย คล้าย..อกหัก
กระหน่ำซ้ำ ย้ำไล่ ไม่หยุดพัก
รุนแรงนัก รักนี้ ที่ร้าวราน
แต่ฝั่งทราย คลายเกลียว เรียวริ้วคลื่น
ยังสดชื่น รื่นใจ ให้คลื่นผ่าน
คงยิ้มรับ ขับสู้ ดูเบิกบาน
กี่กัลป์กาล นานเนาว์ เฝ้าปลอบใจ
หาดทรายนวล มวลรับ ซับคลื่นสาด
มิเคยขาด วาดฝัน วันอยู่ใกล้
ยังโอบอ้อม ล้อมคลื่น ชื่นฤทัย
คลื่นจากไป ให้หลัง ยังกลับคืน
Moo Dum
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
