.jpg)
คิดถึง ซึ้งนัก นะตักแม่
ห่วงแท้ แลหัน คงหวั่นไหว
ขอโทษ แม่จัง มิว่างไป
เพราะใจ ใฝ่ภักดิ์ รักหนุ่มกรุง
"ดิน"
ลูกดินมักใหญ่ชอบใฝ่สูง
เขาจูงไปเฉยมันเลยยุ่ง
ชอบตั้งความหวังอย่างนังนุง
อยากรุ่งอยากเรืองจึงเปลืองตน
หนีไปเมืองใหญ่แม่ไม่ว่า
กลับมาของฝากอีกสักหน
หนีบหนุ่มโสภาใบหน้ามล
สักคนฝากแม่ก่อนแก่ตาย
--ณัชชา--
เขาจูงไปเฉยมันเลยยุ่ง
ชอบตั้งความหวังอย่างนังนุง
อยากรุ่งอยากเรืองจึงเปลืองตน
หนีไปเมืองใหญ่แม่ไม่ว่า
กลับมาของฝากอีกสักหน
หนีบหนุ่มโสภาใบหน้ามล
สักคนฝากแม่ก่อนแก่ตาย
--ณัชชา--
""ใครพาเสียล่ะเนี่ย""
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
