ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต
ฯลฯ
จะปลอบปลุกทุกอณูให้รู้ฤทธิ์
รู้ถึงพิษจินตนาพาหม่นเหงา
ปิดประตูฉากจบอย่างซบเซา
จินตนาเศร้าเผาใจไหม้เป็นจุล
แซม
.............
ตะวันเคลื่อนเลื่อนลับกับขอบฟ้า
เหล่านกกาถลาร่อนหาคอนวุ่น
ส่งสำเนียงเสียงร้องชุลมุน
หวังไออุ่นหนุนนอนอ้อนคู่เชย
เหลือแต่เราเศร้ารู้อยู่เดียวดาย
เรื่องรอบกายหน่ายนักยากเปิดเผย
ด้วยความหวังครั้งก่อนหลอนตามเคย
โอ้อกเอ๋ยเอ่ยคำยิ่งซ้ำทรวง
ที่บ้านข้าราตรีนี้เริ่มผ่าน
แต่อีกด้านวันใหม่ได้ล้ำล่วง
สุริยันหันเด่นเห็นเต็มดวง
แสงโชติช่วงห้วงนภาฟ้าสีทอง
กู๊ดมอนิ่งทิ้งย้ำคำทายทัก
ใกล้เรือนพักรักเก่าเขาทั้งสอง
ซึ่งมั่นหมายได้อยู่เป็นคู่ครอง
สองตาจ้องมองผ่านประสานใจ
น้ำค้างพรมลมพัดสะบัดหนาว
ยิ่งปวดร้าวเฝ้าสู้ทนสับสนใหญ่
จินตนาการวันนี้นี่อย่างไร
คิดการณ์ไกลไปนั้นเกินพรรณนา.
นพ
26พ.ค.56
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
