คน-คนนั้น ที่ฉัน ฝันถึงเขา
คน-คนนั้น ที่เรา เฝ้าแอบชื่น
คน-คนนั้น ฉันภักดิ์ รักยั่งยืน
คน-คนนั้น โปรดคืน ใจขื่นคอย
ขมอารมณ์ จมจินต์ ถวิลหา
รักแรมรา ร้างไกล ให้เหงาหงอย
เฝ้าตรองตรึก นึกไป ใจเลื่อนลอย
แม้สักน้อย เธอมิคิด ติดต่อมา
คน-คนนั้น ที่เรา เฝ้าแอบชื่น
คน-คนนั้น ฉันภักดิ์ รักยั่งยืน
คน-คนนั้น โปรดคืน ใจขื่นคอย
ขมอารมณ์ จมจินต์ ถวิลหา
รักแรมรา ร้างไกล ให้เหงาหงอย
เฝ้าตรองตรึก นึกไป ใจเลื่อนลอย
แม้สักน้อย เธอมิคิด ติดต่อมา
"ดิน"
เขาลืมวันเดือนปีอยู่ที่สวน
หัวเราะร่วนเลอะเลือนเหมือนคนบ้า
ยกมือป้องร้องเล่นเต้นลันลา
ชมนกกายิ้มรับกับตะวัน
สูดกลิ่นโคลนสาบควายริมชายทุ่ง
หอมฟายฟุ้งพุดซ้อนตอนลมผัน
เตาผำเขียวเจียวปลาร้าตัวมัน
นั่งยองชันเข่าจ้ำข้าวคำโต
เขาคนนั้นพลันแต่งแปลงรูปร่าง
เป็นผีสางนางไพรหลังไก่โห่
ช่วงก่อนค่ำพร่ำพระท่องนะโม
ถึงเซโซอย่างไรไม่ลืมเธอ
รพีกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
