รอวันคืนผ่านพ้น ยาวนาน
คอยก็ทรมาน เช่นนี้
เธอยังไม่มีการ ตอบกลับ
มากั๊กไว้หลบลี้ พี่เจ้าจงใจ
ไยหนีหายหน่ายน้อง คนงาม
คอยค่ำเช้าติดตาม แทบม้วย
ระทวยทดไหวหวาม ในจิต
รินหลั่งน้ำตาด้วย ไม่ร้างแรมรา
หมาหยอกไก่กลัดกลุ้ม เหมือนกัน
ไก่อาจรู้ไม่ทัน แผนร้าย
สมองนิดจึงปัน ฤทัยแน่
หากจะปล่อยเป็นหม้าย อย่าได้หลอกเลย
ใจเอยเคยหม่นไหม้ หลายครา
จงเห็นใจเมตตา เถิดเจ้า
ฤทัยหวั่นโหยหา ทุกเมื่อ
เกรงว่าความรักเศร้า ปล่อยน้องเดียวดาย
หากชายใดรักแท้ แน่นอน
เชิญเถิดโฉมบังอร ยกให้
เพียงชายรักไม่คลอน เป็นอื่น
ฝากกมลนี้ไว้ อย่าได้ทำลาย
พันทอง
๑๘/๐๕/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
