เธอ..คงอับอายขายขี้หน้า
ที่จะให้คนรู้ว่า..เธอแคร์ฉัน
หรือคำหวานที่เธอพร่ำรำพัน
เป็นแค่คำลวงกัน..ตลอดมา
แม้ใจไม่รัก..อย่าทักถาม
ปล่อยไปตามครรลอง..ของคนแปลกหน้า
ลืมคืนวันเก่าเก่า..ที่ผ่านมา
ลืมที่เคยฝันว่า..พรุ่งนี้จะยังมีเธอ
ถ้าแม้ใจไม่รัก..จะหักห่าง
ไม่ขวางทางเธอกับใครให้ใจเผลอ
อยู่กับความอ้างว้าง..คงเป็นบ้าง ที่จะละเมอ
บอกลาเธอ..ตรงนี้ คนดีที่แสนไกล
แซม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
