โรยฝนเปี่ยมอกลานผสานสาย
เชื่อมละอองกรองฝุ่นมุ่นระบาย
ชำระล้างสร้างลายดอกอิฐอวล
ยังทอดกายเรียงทางรอย่างก้าว
บ้างก้อนร้าวบิ่นแตกแผกผังสวน
สงบงันเย็นร้อนย้อนทบทวน
ทำหน้าที่ถูกถ้วนทั้งอดทน
แทรกระหว่างซ้ายขวาคั่นมาลี
ให้ทอดเท้าเปรมปรีดิ์ลืมทุกข์หม่น
อิฐอารีเอื้องามยามร้อนรน
จิบปรัชญาพรมฝนจนชุ่มใจ
.....................................................................
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
