เสมือนหนึ่งบทกลอนมีชีวิต
อ่านลิขิตคำกลอนก็อ่อนไหว
ยิ่งครุ่นคิดเขียนกลอนยิ่งอ่อนใจ
ฟุ้งซ่านไปในกลอนจนอ่อนแอ
หยุดเขียนกลอนตอนไหนนั้นไม่ยาก
แต่หยุดใจไม่คิดมากยากเกินแก้
วางปากกาวางได้ไม่เหลียวแล
แต่วางใจยากแท้..แพ้ทุกที
อ่านลิขิตคำกลอนก็อ่อนไหว
ยิ่งครุ่นคิดเขียนกลอนยิ่งอ่อนใจ
ฟุ้งซ่านไปในกลอนจนอ่อนแอ
หยุดเขียนกลอนตอนไหนนั้นไม่ยาก
แต่หยุดใจไม่คิดมากยากเกินแก้
วางปากกาวางได้ไม่เหลียวแล
แต่วางใจยากแท้..แพ้ทุกที
เพราะนักกลอนอ่อนไหวใจหวำหวาม
คือนิยามคนขายฝันใจหวั่นไหว
ลำนำอ้อนกลอนกานท์ผ่านห้วงใจ
เก็บเอาไว้แนบทรวงห้วงทรงจำ
ร่ายกลอนรักปักใจใครคนหนึ่ง
กลกลอนซึ้งปักมานแสนหวานฉ่ำ
หวังให้เขาจำจดบทลำนำ
หากเพลี่ยงพล้ำจะผูกขาดเป็นทาสรัก
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
