)(โคลง ๔ สุภาพ)
๐โคลงกลอนอันอ่อนช้อย เฉกสยาม
ค้นทุกทิศทั่วคาม บ่แจ้ง
มีเพียงหนึ่งศาสตร์งาม เพริศเผ่า เดียวเฮย
คือเขตขัณฑ์ไทยแกล้ง ก่อแก้วประดับนิมา
(วิชชุมมาลาฉันท์)
๐ลูกหลานพรรณผ่อง เรืองรองฤๅลา
น้อมนึกศึกษา หรือหลีกลี้วงศ์
เกริกกาญจน์จารไว้ ด้วยไทยไป่ปลง
เชิดชูชี้ชง เช่นเชื้อชาติไทย
(กาพย์ยานี๑๑)
๐ปลูกพฤกษ์ระลึกผล จ่อกมลมิไปไหน
รดเช้ารดเย็นไย จะมิปลั่งสะพรั่งงาม
๐กลอนโคลงก็โยงเยี่ยง บ่บ่ายเบี่ยงและเคียงความ
คือเคร่งเคารพตาม กวีปราชญ์พิลาศฉันท์
(กลอน๘)
๐ยิ่งเรียนร่ำดื่มด่ำกับคำหงษ์ ยิ่งลุ่มหลงลวดลายไอศวรรย์
ยิ่งจดจ่อต่อแต่งยิ่งแจ้งพรรณ ว่ากลอนนั้นคือเอกดิเรกรงค์
๐แหงนพักตราสู่ฟ้าฟากสวรรค์ พร่ำจำนรรจ์ตั้งสัจจะด้วยประสงค์
เกิดชาติหน้าฉันใดได้พบองค์ พระจอมไตรพร้อมพงศ์สยามเทอญฯ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
