ความรักน้องแสนล้ำค่าแต่ตาบอด
แสนสุดยอดปรับเปรียบเทียบเขาเขิน
รักเท่าฟ้ามหาสมุทรมิให้เดิน
แสนเพลิดเพลินกล่อมเห่ทุกเวลา
มิให้ทำสิ่งใดให้เคืองขุ่น
แม่เนื้ออุ่นนอนนั่งยังเวหา
อยู่ที่บ้านหลังใหญ่สูงเทียมฟ้า
ยังมีข้าทาสรับใช้ตลอดกาล
ยามน้องกินพี่ชายจะตักป้อน
ถึงยามนอนมีเตียงทองรองประสาน
มีดนตรีปี่พาทย์ฟังตามต้องการ
แม้นนงคราญตาบอด...กอดทั้งคืน..
ริน ดอนบูรพา
๒๖ ก.พ. ๕๖
แสนสุดยอดปรับเปรียบเทียบเขาเขิน
รักเท่าฟ้ามหาสมุทรมิให้เดิน
แสนเพลิดเพลินกล่อมเห่ทุกเวลา
มิให้ทำสิ่งใดให้เคืองขุ่น
แม่เนื้ออุ่นนอนนั่งยังเวหา
อยู่ที่บ้านหลังใหญ่สูงเทียมฟ้า
ยังมีข้าทาสรับใช้ตลอดกาล
ยามน้องกินพี่ชายจะตักป้อน
ถึงยามนอนมีเตียงทองรองประสาน
มีดนตรีปี่พาทย์ฟังตามต้องการ
แม้นนงคราญตาบอด...กอดทั้งคืน..
ริน ดอนบูรพา
๒๖ ก.พ. ๕๖
ขนาดนั้น เลยเหรอ เออเข้าท่า
รีบมาหา เร็วไว อย่าให้ขื่น
วาดวิมาน ผ่านฟ้า ท้าหยัดยืน
มิกล้ำกลืน คืนเปลี่ยว ทุกเสี้ยวปอง
ยามจะกิน กินเกลี้ยง เลี้ยงไหวเหรอ
จานเบ้อเร่อ ชัดหมด ซดแสนคล่อง
ขอหมูหัน อีกตัว อย่ามัวมอง
จัดมากอง ตรงหน้า ช้าอยู่ไย
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
