ได้ข่าวมา ว่าน้ำ ซ้ำแห้งขอด
เป็นแนวทอด เทือกแถน อย่างแม่นมั่น
ฤดูฝน พ้นผ่าน ก็นานวัน
ทั่วเขตขันต์ ดินแยก แตกเป็นทาง
ต้นข้าวกล้า ยืนตาย ไม่หมายเกี่ยว
หมู่ชาวนา หน้าเหี่ยว เปลี่ยวใจหมาง
คนขาดข้าว สาวขาดหนุ่ม กลุ้มใจนาง
ควายขาดฟาง ว่างเว้น ทุกข์เข็นจัง
พันทอง