สัมผัสระหว่างบทดังจดแจ้ง
จันทร์กับฝันแสดงไม่สับสน
ภายในบทหนึ่งนั้นมันชอบกล
คือบทบนวรรคสามคำ วจี
จะไปรับสัมผัสท้ายวรรคสอง
คือคำพ้องให้เห็น เส้นสายสี
แต่คำหนึ่งแย่งไปดูให้ดี
คำว่า ที่ ชิงตัดหน้าน่าเสียดาย.
นพ
24 พ.ย.55
จันทร์กับฝันแสดงไม่สับสน
ภายในบทหนึ่งนั้นมันชอบกล
คือบทบนวรรคสามคำ วจี
จะไปรับสัมผัสท้ายวรรคสอง
คือคำพ้องให้เห็น เส้นสายสี
แต่คำหนึ่งแย่งไปดูให้ดี
คำว่า ที่ ชิงตัดหน้าน่าเสียดาย.
นพ
24 พ.ย.55
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
