กาลครั้งนั้น
สายน้ำยังประพันธ์บทเพลงหวาน
เรือใครหนอเที่ยวล่องท่องชำนาญ
เด็ดผักบุ้งดอกบานปักหลักรอ
มีกุ้งปลาร้อยตอกมาบอกขาย
แถมบัวสายอวบงามตามคำขอ
ผิวเกรียมกร้านงานใดไม่เคยท้อ
ยิ้มซื่อซื่อนั้นหนอแอบพ้อนัย
เมื่อลานข้าวลอมฟางได้ห่างหาย
สิ้นภาพควายวกวนด้นรอยไถ
และปักเป้าสีสดหมดฟ้าไป
มีหนึ่งใจทวนวันเทียวฝันซ้ำ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
