[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปู่ริน]

เจ็บอีกครั้งยังไม่พอก็เจ็บซ้ำ
แสนชอกช้ำปวดร้าวเศร้าโหยหา
เดือนสิบสองเคยหมองไหม้ในอุรา
นองน้ำตาเมื่อน้องพรากจากพี่ไป

เจ้าล่องลอยหายลับกลับกลีบเมฆ
น้องนางเอกหลีกหลี้หนีไปไหน
ปล่อยให้พี่ยืนเดียวดายยังหายใจ
ระรินรัวหวั่นไหวทุกวันคืน

พี่สุดรักสุดหวงยอดดวงสมร
โฉมบังอรทรามวัยมิได้ฝืน
จากบัดนั้นถึงบัดนี้พี่กล้ำกลืน
มิอยากยืนคอยนางที่บางคอย

ลอยกระทงเหมือนวันลอยนางจางจาก
น้ำตาพรากหลั่งไหลให้เหงาหงอย
ในปีนี้พี่ก็คงไม่หลงคอย
ยามฝนปรอย..ยืนหยิกด้วยเล็บ..เจ็บพอแล้ว..

                   ริน ดอนบูรพา
                                           ๑๗ พ.ย. ๕๕