ประตูดังยามดึกเสียงกึกกัก
คล้ายคนผลักคืนนั้นน่าหวั่นไหว
เริ่มผวาหวาดกลัวเต็มหัวใจ
ว่าผีใดหนอออกมาหลอกเรา
เสียงฟ้ากังวานก้องแสงทองทาบ
ยิ่งเย็นวาบขนพองสยองเกล้า
ประตูยังคงสั่นไม่บรรเทา
ช่างเงียบเหงาเยียบเย็นลำเค็ญจริง
เมื่อลองนึกตรึกดูจึงรู้ว่า
ลมพัดพาจนประตูไม่อยู่นิ่ง
ถูกกระทบแรงไปจึงไหวติง
ไร้ผีสิงร้ายออกมาหยอกอำ
เป็นความคิดหวาดกลัวเพียงชั่ววูบ
เพราะเจ้าตูบมันหอนในตอนค่ำ
อีกงานศพช่วงเที่ยงของเซียงดำ
ก็เลยทำให้เรากลัวแทบหัวฟู!ฯ
อริญชย์
๑๔/๗/๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
