******ด้วยคิดถึง*******
*หอมละมุน กรุ่นกลิ่น ไม่สื้นลับ
แม้นเดือนดับ กลับคืน ชื่นสดใส
จันทร์ ดารา อยู่ห้วง ของดวงใจ
ประดับไว้ ด้วยรัก จากดวงจินต์
*ดอกราตรี สีขาว ไร้เงาโศก
สายลมโบก โยกไหว ใฝ่ถวิล
คะนึงหา อย่าเหงา เศร้าชีวิน
ไม่เคยสิ้น ใยเยื่อ เมื่อร้างลา
*ไม่สักครั้ง ยั้งจิต ด้วยคิดถึง
ยังเป็นหนึ่ง ในทรวง ที่ห่วงหา
ถ้อยคำขาน หวานส่ง ตรงมอบมา
เป็นสัญญา พาชื่น ทุกคืนวัน
*รุ่งทิวา ฟ้าใส ประกายผ่อง
แสงนวลทอง ส่องไสวปลายฟากฝัน
หวังวันหนึ่ง เราสอง ต้องพบกัน
ดั่งแสงจันทร์ คืนฟ้า ห้วงราตรี...
“สุนันยา”
ลมหนาวโชยโรยร่ำสัมผัสแผ่ว
กรุ่นกลิ่นแก้วแล้วคำนึงถึงนวลศรี
หอมแก้วพี่นี้กว่ามวลมาลี
แก้วฤดีนี้ร่ำประจำใจ
เตือนคะนึงถึงวันเหมันต์ก่อน
เสียงลมวอนอ้อนถามความไฉน
เหมือนคำนวลครวญพร่ำร่ำพิไร
เปิดฤทัยไมตรีร่วมชีวัน
โอ้หนาวแล้วแก้วหอมไม่ยอมสร่าง
คะนึงปรางนางพาวิญญาณ์ฝัน
กลิ่นแก้วกรุ่นอุ่นเนื้อเมื่อเคียงกัน
หอมเจือจันทน์กลั่นเคล้าของเจ้านวล
โอ้แก้วเอยเชยชื่นรีบคืนกลับ
พี่รอรับนับวันเจ้าพลันหวน
ร่วมภิรมย์ชมฝันรื่นรัญจวน
เคล้าลมครวญอวลร่ำแก้วกำจาย......
" บูรพ์ "
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
