สุภาพชน คนไร้รัก
สุภาพชน คนไกลบ้าน ถิ่นฐานรัก
เคยพิงพัก แอบอิง แผ่นดินใต้
มาวันนี้ ต้องจากจร แรมรอนไกล
สู่เมืองใหญ่ เมืองฟ้า มหานคร
สุภาพชน คนไกลบ้าน ผู้ซานซม
มีเพียงลม รำเพย เคยออดอ้อน
ไม่มีใคร เคียงข้าง หนทางจร
มีเพียงหมอน นอนหนุน ตอนหลับฝัน
สุภาพชน คนไกลบ้าน ผู้ไร้รัก
อยากรู้จัก คนดี ใครคนนั้น
ก็คือเธอ ผู้นี้ ที่คุยกัน
เธอคือฝัน ฝันคือเธอ เสมอมา
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
22 ธันวาคม 2025, 06:52:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: สุภาพชน คนไร้รัก (อ่าน 3156 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า