ขอบคุณทุกท่านที่ร่วมวิจารณ์ให้ความกระจ่าง พอดีได้อ่านโคลงบทนี้ ก็เลยยึดเป็นแบบในการแต่งโคลงที่ให้วิจารณ์ข้างบน จึงใช้สัมผัสระหว่างบทตามโคลงบทนี้แหละ ผิดพลาดประการใด ขอผู้รู้ทั้งหลายช่วยชี้แนะอีกที ถ้ามีโอกาส
อยุธยายศยิ่งฟ้า………..ลงดิน แลฤา
อำนาจบุญเพลงพระ…..ก่อเกื้อ
เจดีย์ลอออินทร์……….ปราสาท
ในทาบทองแล้วเนื้อ…..นอกโสรม ฯ
พรายพรายพระธาตุเจ้า….เจียนจันทร์ แจ่มแฮ
ไตรโลกเล็งคือโคม……..ค่ำเช้า
พิหารระเบียงบัน……….รุจิเรข เรืองแฮ
ทุกแห่งห้องพระเจ้า…….นั่งเนือง ฯ
ศาลาอเนกสร้าง…………แสนเสา โสดแฮ
ธรรมาสน์จูงใจเมือง…….สู่ฟ้า
พิหารย่อมฉลักเฉลา……ฉลุแผ่น ไส้นา
พระมาศเลื่อมเลื่อมหล้า…หล่อแสง ฯ
ตระการหน้าวัดแหว้น…..วังพระ
บำบวงหญิงชายแชรง……ชื่นไหว้
บูรพาท่านสรรค์สระ…….สรงโสรจ
ดวงดอกไม้ไม้แก้ว………เบ่งบาล ฯ
กุฎีดูโชติช้อย…………….อาศรม
เต็มร่ำสวรรค์ฤๅปาง……..แผ่นเผ้า
เรือนรัตน์ภิรมย์ปราง……สูรยปราสาท
แสนยอดแย้มแก้วเก้า……เฉกโฉม ฯ
(คำโคลงกำสรวลสมุทร)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
