ชีวิตควายอดอยากหยุดลากคราด
ดูประหลาดทุยเหงาเฝ้าทอดถอน
เห็นกองฟางดูไปคล้ายกองฟอน
จะออดอ้อนเอี้ยงก็หายไปไกลลับ
ท้ายหมู่บ้านอลอึงคะนึงก้อง
เสียงโห่ร้องฆ้อง..เกราะ..คนเคาะกรับ
หัวขบวนตั้งแถวเป็นแนวรับ
คนเขาจับนังวิฬาร์บูชาพรหม
เสียงแง๊ว..แง๊ว สะบัด..หัวฟัดหัวเหวี่ยง
ตะข้องเอียงน้ำซ่าแมวด่าขรม
หนาวจนสั่นแดดร่มน้ำพรมลง
แมวแสนงงทำอะไร..หนูไม่รู้
ถามเจ้าทุย..เป็นยังไงอยู่ในคอก
ไม่ต้องออกไถนา..กับย่า-ปู่
ทุยส่ายหัว..ท่าจะแย่ผอมแน่ตรู
ยังไม่รู้กินอะไร..ฟางไม่มี
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
