๐ ทุกคนมีเบื่อบ้าง กลางใจ
ถูกขจัดปัดไป ไม่ช้า
ตามกาลเวียนเปลี่ยนไว หรือเฉื่อย
ถอกหน่ายคายปากอ้า เบื่อฟุ้งกระจาย
๐ อันใดควรอดกลั้น กับตัว
หากเอ่ยออกหมองมัว ขุ่นข้อง
เอาสิทธิ์ซื่อใสบัว กลก่อ
หลังเรื่องราวยาวฟ้อง เพื่อนเร้นหนีหาย
๐ น้อมกรานทุกท่านไท้ สหายเอย
โปรดอย่าละวางเลย แต่งถ้อย
คราใดไม่เสบย เพียงผ่อน
คลายอ่อนวอนมาช้อย ส่องแก้วประกาย
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
