ตื่นขึ้นมาไม่มีเธออยู่ข้างกาย
ใจพี่หายเหมือนปลาน้อยติดในแห
เหมือนอยู่ห้องปิดตายไม่เปิดแอร์
รู้สึกแย่มันอึดอัดขัดในใจ
ไม่มีน้องเคียงข้างพี่อยู่รอด
แต่มีน้องให้กอดคงสดใส
ตื่นขึ้นมาพบรอยยิ้มจากทรามวัย
ติดตรึงใจไอรักปักกมล
หยุดสี่วันพี่ไปหาน้องได้ไหม
ให้ผู้ใหญ่ไปคุยเผื่อเป็นผล
รักน้องแน่ในใจใช่ซุกซน
อยากให้คนเคียงข้างนั้นคือเธอ
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
22 ธันวาคม 2025, 06:55:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ฝนแสนหนาว (อ่าน 6729 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า