อยากบอกเธอสักครั้งว่ายังรัก
กลั้นใจตักพระพักฆ์เกศอุมา
ดิ่งวรกายกลิ่นอวนชวนเอนกา
ยวนโอกาเอนกายถ่ายพระทศราช
ดวงดึงพึงจิตอญิธาน
วาดวิมานมั่นไว้เหนื่อเกศา
ก่อนก้มล้มอมช่อโอบกายา
หลับเอกาทิ้งกายาไว้อาลัย
เพื่อนพ้นปลักเปรียบเปลยดั่งช่อฟ้า
ทิ้งลงมาคำรามยามวิญณาฉัย.
เก่ยสุทศทุเลาบันเทาใจ
เอ่ยคำไกลใฝ่ส่งไกลให้เคียงดาว
ส่งสกาวส่องแสงยามรุ่งสาง
นิทรามิดใกล้รัสมีรัตติกาล
อีกไม่นานก็ผ่านยามเวไตร
ก่อนขึ้นไปชมจันทร์ยามราตรี
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 05:41:PM
|
|||
|
|||
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน > บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ > หมวดบทกวี บทกลอนเศร้า > กลอนอกหัก > หัวข้อ: เมฆา (ผู้ดูแล: ดิษฐา, แป้งน้ำ) > List คำชม สำหรับข้อความนี้
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: เมฆา (อ่าน 2536 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า