สงสารแสน"เรยา"ทำท่าคลั่ง
เห็นเธอนั่งรอสายใครให้ใจเผลอ
ชายรูปงามนั้นใครที่ไหนเออ
ถึงได้แน่แบเบอร์ทำเธอลง
ได้ฟังความตามกลอนเร่งนอนนึก
เสียงฉึกฉึกจงสับไวอย่าได้หลง
รถไฟแม้นหลายขบวนไม่ชวนงง
หากทะนงศักดิ์ศรีชายให้โทรมา...
เห็นเธอนั่งรอสายใครให้ใจเผลอ
ชายรูปงามนั้นใครที่ไหนเออ
ถึงได้แน่แบเบอร์ทำเธอลง
ได้ฟังความตามกลอนเร่งนอนนึก
เสียงฉึกฉึกจงสับไวอย่าได้หลง
รถไฟแม้นหลายขบวนไม่ชวนงง
หากทะนงศักดิ์ศรีชายให้โทรมา...
เขาคงลืมเรยาไปเสียแล้ว
คงเปลี่ยนแนวรักใหม่ไม่โทรหา
ลืมเบอร์เก่าเอาทิ้งหญิงเรยา
ปล่อยรอท่าอยู่นานทรมานนัก
คิดแล้วเศร้าเจ้ากรรมมาช้ำจิต
ชายเคยชิดกลับหลบพบอกหัก
เรยาหนอท้อใจเพราะไปรัก
ชายที่มักเปลี่ยนแปรไม่แน่นอน
คงเปลี่ยนแนวรักใหม่ไม่โทรหา
ลืมเบอร์เก่าเอาทิ้งหญิงเรยา
ปล่อยรอท่าอยู่นานทรมานนัก
คิดแล้วเศร้าเจ้ากรรมมาช้ำจิต
ชายเคยชิดกลับหลบพบอกหัก
เรยาหนอท้อใจเพราะไปรัก
ชายที่มักเปลี่ยนแปรไม่แน่นอน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
