อันนักกลอนนอนเปล่าแสนเหงาจิต
ซึ่งคู่คิดต่อคำซ้ำแต่เหงา
อันนักปราชญ์ราชครูบู๊-บุ๋นเอา
ย่อมว่างเปล่าเมื่อไกลไร้สังคม
โลกนี้นี้ช่างใสสดงดงามแท้
จะผันแปรนั้นรู้ที่สู่สม
เหมือนมิตรหมายแม้นใจใคร่นิยม
มอบอารมณ์ต่อมาภาษากลอน
แบบว่าโต้วาทีกลอน...เชิญตั้งกระทู้ได้
ซึ่งคู่คิดต่อคำซ้ำแต่เหงา
อันนักปราชญ์ราชครูบู๊-บุ๋นเอา
ย่อมว่างเปล่าเมื่อไกลไร้สังคม
โลกนี้นี้ช่างใสสดงดงามแท้
จะผันแปรนั้นรู้ที่สู่สม
เหมือนมิตรหมายแม้นใจใคร่นิยม
มอบอารมณ์ต่อมาภาษากลอน
แบบว่าโต้วาทีกลอน...เชิญตั้งกระทู้ได้
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
