เจ็บในส่วนที่จำ...คือคำตอบ
พี่อยากปลอบเจ้านะ...ถ้าหวั่นไหว
เมื่อเจ้าวางอักษรตอนทำใจ
คงร่ำไรเว้าแหว่ง...พี่แบ่งปัน
อ่านเยอะเยอะกลอนผู้อื่นตื่นจากทุกข์
วรรณยุกต์พยัญชนะ...จะสร้างสรรค์
สัมผัสนอกและใน...ยิ่งสำคัญ
ต้องฝึกมันมากหน่อยค่อยค่อยมอง
(เห็นที่พี่ทำสีแดงมั๊ย?...นั่นคือสัมผัสระหว่างบท..ต้องมีด้วยนะคะ)
.......เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ..(ลองแต่งทีละสองบทก่อนก็ได้ค่ะ)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
