.jpg)
.......ตราปสิ้นลมหายใจ........
จะรวยรินสิ้นใจ...เมื่อไหร่ไม่รู้?
ในเชิงชู้ถูกสาปบาปมหันต์
มิเคยคิดข้ามดินน้ำตามตะวัน
แต่ผูกพันฝันใฝ่ยิ่งใหญ่เกิน
ศีลธรรมค้ำข้างย่างสะดุด
ซึ้งที่สุดแต่ร่างกลับห่างเหิน
ลมหายใจเวิ้งว้างหว่างเผชิญ
มิอาจเดินไปต่อ...ถึงบ่อบุญ
เคยกระทำกรรมใด...ในอดีต
ถูกกั้นกีดดีดกลับสนับสนุน
สู่สำนึกร้อนหนาวเจ้าประคุณ
โปรดค้ำจุนส่วนเศษกิเลสใจ
ตราปสิ้นลมหายใจ...จะเข้าออก
มิรู้หรอก...ขอขมาคาถาไหน?
ขอก้มกราบพสุธาต่อหน้าไฟ
โปรดอภัย...เป็นกบฏ..ทรยศรัก
.........๑๐๙๑๓.........
(ขออภัย..ท่านเจ้าของกระทู้..ที่ต่อกลอนในความคิดคนละความหมายด้วยค่ะ)
เดินทางผ่าน..กาลนทีที่ล้นหลาก
เพื่อฝังฝากซากเปื่อยอันเหนื่อยหนัก
ในอ้อมอิงผิงดาวราวเพิงพัก
พิงพำนักสลักนาม..ความผูกพัน
ยากเอื้อนเอ่ยเผยนิยามของความคิด
สิ่งถูกผิดสะกิดห้ามจงปรามฝัน
เสน่หาอาลัย...ไร้รำพัน
ถ้อยจำนรรจ์..พลันหยุด..สดุดลง
เฝ้ายืนมองท้องฟ้าคราคิดถึง
ลมคำนึงรำเพยผ่านดังสาส์นส่ง
ความรู้สึกลึกลำ้ยำ้จำนง
ได้โปรดจงดำรงไว้..ในใจเรา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
