[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[นักสู้พิราบขาว]

  ผิวหนังเน่าพุพองน้ำหนองไหล  คันทั่วไปทั่วตัวทั่วหัวหาง
เกาด้วยเล็บเจ็บไปทั้งสรรพางค์    ต้องอยู่อย่างลำบากแสนตรากตรำ
ไปทางไหนใครเขาเฝ้ารังเกียจ     ว่าเสนียดจัญไรไล่ด้วยซ้ำ
บ้างก็โกรธโหดร้ายใจช่างดำ       สาดเทน้ำร้อนแสบแทบขาดใจ
เที่ยวหาอยู่หากินโกยขยะ          กินตะกะกะกามเพราะไม่ไหว
เดินโซซัดโซเซแทบขาดใจ.         เพราะไม่ได้อยู่กินมาหลายวัน
บ้างมีคนใจดีมีของแจก             เอาของแปลกมายื่นให้เลยสุขสันต์
จะกลางคืนช่วงเย็นช่วงกลางวัน.    ที่นอนฉันข้างถนนต้องทนนอน
ฝนจะตกแดดจะออกหมอกจะมาก    นอนลำบากขาดซึ่งเตียงฟูกหมอน
บ้างหนาวสั่นร้อนหนักแทบขาดรอน  นึกถึงภาพเก่าก่อนตอนสบาย
ฉันเคยอยู่บ้านหลังใหญ่ไร้ซึ่งทุกข์    แสนสนุกอาหารมาไม่ขาดสาย
กินนอนเดินยืนนั่งช่างสบาย.        แต่กลับกลายถูกปล่อยถูกลอยแพ
ต้องนอนกินข้างถนนทนลำบาก      ต้องทุกข์ยากไร้คนมาแยแส
ต้องโดดเดี่ยวไร้ใครมาดูแล.        เพราะฉันเป็นหมารังแคที่โลกลืม......        

      นักสู้พิราบขาว.. 9/5/55