..............................................
หยุดไขว่คว้า..มานาน
เบื่อความสงสาร..ที่แวะเวียนมาหา
เปลี่ยนเป็นคนรอโดยไม่หวัง.ให้ใคร...เข้ามา
อยู่กับวันและเวลา.ที่ผ่านไปช้าช้า. ..เดี๋ยวมันก็ชิน
"my smile"
ต้องฝึกหัวใจให้เป็นหินผา
คลื่นลมพัดมาก็ไม่หวั่นไหว
จะหนาวจะร้อนไม่อาทรผู้ใด
เป็นคนไร้ใจ...เอ๊ะ !! หรือจะไม่ค่อยดี
โลกเราสับสนใจคนวุ่นกว่า
ต่างก็ไขว่คว้าท่ามแสงริบหรี่
แก่งแย่ง..หลอกลวง..ป่วนห้วงฤดี
เหลียวหาไมตรี...จะมีที่ใด
ฝากคำปลอบใจมาให้เธอนะ
ทุกข์-สุข เคล้าคละ..ไม่ว่าที่ไหน
จะยิ้ม..จะเศร้า เรื่องของเรา...ใครจะทำไม
พรุ่งนี้วันใหม่...ฟ้าใสอีกครา
แซมค่ะ
)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
