เป็นเพราะความคิดถึงไม่เคยหยุดทำงาน
ถึงแม้คิดถึงแล้วต้องร้าวราน . .. และหัวใจร่ำร้องว่า "พอ" ก่อน
ลืมตาตื่นหรือหลับตาฝัน . . ขอบเขตของมันไม่แน่นอน
เพิ่มลดตามกำลังความอาทร . .. ของใครอีกคน
ฉันคิดถึงคนที่ทำให้หัวใจเหว่ว้า
ถึงเขาจะไม่เหลียวมองกลับมา . .. เลยสักหน
แต่ "ความรัก" ก็ยังยิ่งใหญ่และทรงอิทธิพล
สำหรับคนธรรมดาที่บูชาความรักเหนือใจตน . .. ตลอดมา
หรือความรักที่แท้คือภาพฝัน
หลอกล่อให้ติดกับดักของมัน . .. จนเสียท่า
"รักแท้" ในภาพฝัน . . สำหรับฉันนั้นไกลตา
เขารอไม่ไหวและไม่เห็นค่า
ถูกความผิดหวังโจมตีจนปวดอุรา . .. ทุกวัน~*
ใครใคร..ก็บอกว่าดี
ที่ยังมี..คนให้คิดถึง..อย่างนั้น
อยู่คนเดียวมันเหงา..รอให้พระจันทร์.ขึ้นแทนตะวัน
ไม่เลย... .ไม่เคยคิดอย่างนั้น..มันเลวร้ายกว่า..
ถ้าทั้งวัน..ต้องคิดถึงใคร
อยากอยู่.โดยไม่รับรู้..ว่าเคยมีเขา
อยากย้อนกลับไป..ลบคำว่าเรา..ถ้าทำได้
ตอนนี้น้ำตาไหลริน.. แม้เรียงคำเพื่อระบาย..ก็ยังเจ็บลึกลึก..ข้างใน
คิดถึง..และหยุดคิดถึงไม่ได้.. .บวก ลบ เท่าไร ..ก็หาขอบเขตของมันไม่เจอ
ที่ยังมี..คนให้คิดถึง..อย่างนั้น
อยู่คนเดียวมันเหงา..รอให้พระจันทร์.ขึ้นแทนตะวัน
ไม่เลย... .ไม่เคยคิดอย่างนั้น..มันเลวร้ายกว่า..
ถ้าทั้งวัน..ต้องคิดถึงใคร
อยากอยู่.โดยไม่รับรู้..ว่าเคยมีเขา
อยากย้อนกลับไป..ลบคำว่าเรา..ถ้าทำได้
ตอนนี้น้ำตาไหลริน.. แม้เรียงคำเพื่อระบาย..ก็ยังเจ็บลึกลึก..ข้างใน
คิดถึง..และหยุดคิดถึงไม่ได้.. .บวก ลบ เท่าไร ..ก็หาขอบเขตของมันไม่เจอ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
