ณ คืนจันทร์.ผ่องนวล.เคยชวนเจ้า
ฟังเรื่องเล่า.ของวัน.ค่ำจันทร์เสี้ยว
มินานวัน.ผันผาย.มาคลายเกลียว
เธอคนเดียว.นะจันทร์.ที่ปันใจ
ครวญประคอง.ปองรัก.สักระยะ
เธอชนะ.แล้วนี่.ลืมพี่ได้
ปรารถนา.คืนเพ็ญ.ให้เป็นไป
บอกเยื่อใย.ยืดยาว.ให้ดาวฟัง
แต่คืนนี้.ไม่เป็น.เช่นคืนนั้น
อยากคาดคั้น.ทวงถาม.ถึงความหลัง
คิดถึงบ้าง.สร้างวลี.ว่า"จีรัง"
คนจริงจัง.จึงเจ็บ.เก็บทบทวน
คืนนี้จันทร์.ไม่งาม.ในความคิด
เป็นเพราะฤทธิ์.ซึมเศร้า.เจ้าไม่หวน
อยู่เดียวดาย.ในวัน.ที่รัญจวน
จึงคร่ำครวญ.เรียกร้อง.เพื่อฟ้องจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
