
กับสายลม ขุนเขา และเราสอง
ต่างประคองรักมั่นไม่หวั่นไหว
ม่านหมอกหนาไหลผ่านพนาไพร
เหมือนกับใจเราสองที่ต้องกัน
วลีร้อยไหลรินกลิ่นไอป่า
พงพนานกร้องก้องสุขสัน
น้ำตกพริ้วไหลรินกระทบกัน
รินลดหลั่นร้อยใจให้รัญจวน

กลอนนี้ที่เคยเขียน
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 09:03:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: สายลม ขุนเขา สองเรา (อ่าน 4194 ครั้ง) |
| ||||||||||