โลกหมุนผ่าน กาลเวียน เปลี่ยนแปรผัน
นักกลอนนั้น พลันจะหาย ใหม่เก่าหนี
เทียบหนทาง อ้างสอน กลอนกวี
ย่อมต้องมี ที่ผัน ทันยุคตาม
เด็กรุ่นใหม่ จะสืบไว้ ได้แค่ไหน
วิธีใคร ให้คิดวาง สร้างคำถาม
สิ่งจูงใจ มีไว้ ให้ติดตาม
อย่าหวงห้าม ตามแต่ติ สิทบทวน
เวลาเปลี่ยน เรียนรู้ อยู่กับยุค
เน้นสนุก ปลุกกระแส ให้แลหวน
สิ่งใหม่ๆ ใช้ถ้อยคำ นำเชิญชวน
แล้วจึงทวน ทบเสริม เติมแนะนำ
ชี้ที่ถูก ปลูกฝัง หวังสืบสาน
วิธีการ สานแนบ แบบขำๆ
เข้าใจเด็ก เล็กอยู่ ผู้ใหญ่นำ
ให้เขาจำ ค้ำจุน คุณค่ากลอน
จะให้เด่น เช่นคนเก่า คงเอายาก
ด้วยห่างมาก จากอายุ บรรลุสอน
มิแก้ไข นานไป ให้ลดทอน
คงขาดตอน กลอนศัพท์ จะลับเลือน
วานท่านหนา อย่าเร่ง เคร่งครัดนัก
ค่อยฟูมฟัก หมักบ่ม ลับคมเฉือน
สร้างวันนี้ ให้ดีกว่า อย่าแชเชือน
ผู้เฒ่าเกลื่อน เหมือนใกล้จอด รอถอดใจ...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
