เมื่อความรักเหินห่างอย่างช้าช้า
และน้ำตาพาใจให้ขื่นขม
ด้วยปล่อยให้ความหมองครองอารมณ์
จึงระทมปิ่มว่าจะวายวาง
วันนี้หากหัวใจมันต้องเจ็บ
ล้วนหนาวเหน็บอกเดาะเพราะรักหมาง
ต้องขมขื่นกลืนกล้ำซ้ำครวญคราง
ถึงเส้นทางตันแล้วฤๅแก้วใจ
ห้วงอารมณ์ ตรมท้อ ต่อความหมาง
ยากปลดวาง ทางอื่น ขื่นไฉน
รักเลือนลา พาพราก ให้จากไกล
ยิ่งถามไป ยิ่งช้ำ ระกำทรวง
เก็บเอาความ น้อยใจ ไว้ในอก
จะหยิบยก อันใด ไร้ห่วงหวง
บ่นระบาย ใจช้ำ ด้วยคำลวง
เหมือติดบ่วง ห้วงรัก เขากักกัน...
"สุนันยา"
ยากปลดวาง ทางอื่น ขื่นไฉน
รักเลือนลา พาพราก ให้จากไกล
ยิ่งถามไป ยิ่งช้ำ ระกำทรวง
เก็บเอาความ น้อยใจ ไว้ในอก
จะหยิบยก อันใด ไร้ห่วงหวง
บ่นระบาย ใจช้ำ ด้วยคำลวง
เหมือติดบ่วง ห้วงรัก เขากักกัน...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
