เมื่อเงินทองครองโลก - ชะชัดช้า
วัยชราจึงรี่ขมีขมัน
เข้าคิวรอหกร้อย - รัฐแบ่งปัน
ชื่นใจได้กราบขวัญพ่อเงินตรา
อันเชิญพ่อนำอาหารมาให้
อัญเชิญพ่อใส่ใจกับเสื้อผ้า
อัญเชิญพ่อเป็นหมอแลหยูกยา
อัญเชิญพ่อเป็นหลังคาบ้านร่มเย็น
พออยู่พอกินวันละมื้อ
เงินซื้อข้าสารกรอกหม้อเข็ญ
ได้กราบ ส.ส.พ่อผ่องเพ็ญ
พอได้เป็นก็หายหัว - เหมือนเดิม
จึงกินน้อยใช้น้อยประหยัดกับ
กลัวเปลืองทรัพย์แห่งโลกอันไม่เพิ่ม
รอร่างกายผุพังลงไปเติม
เถ้าอาจเสริมแผ่นพื้นให้หลานเดิน ฯ






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า