โอ้อกเอ๋ยอ่อนอกสะทกสะท้อน
รักร้าวรอนโรยราอาดูรแสน
ยิ้มเย้ายั่วเยียบเย็นเป็นคับแค้น
เปลี่ยนแปลงแปลนเปล่าเปลืองทุกเรื่องไป
นั่งนิ่งนิ่งนึกนับจับรู้สึก
ลิ่วลอยลึกล่วงลับทบทับใหม่
หรือเราเร้นริ้วร้างค้างคาใจ
พลั้งพลิกไพล่แผลพลุ่งสะดุ้งร้อง
................................................................
ขุดมั่งๆ






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า