ปล่อยให้ซากใจน้อยคอยวันกลับ
ฝากเดือนด้วยช่วยว่าอย่าลาลับ
ยังรอขับเพลงกล่อมถนอมนุช
เหม่อมองจันทร์วันใดให้วนวก
ใจสะทกสะท้อนวางอ้างว้างสุด
ไฉนเลยเคยว่าจะรีบรุด
มาหาดุจเดือนดาวพราวระยิบ
กามนิต - ๑ มี.ค.๕๕
ป.ล. กลบทนี้ลงท้ายวรรคด้วยคำตาย อยากให้เพราะต้องเลี่ยงการใช้คำตายในกลางวรรค มิฉะนั้นจะตะกุกตะกักพิลึกเชียว --- ปกติชอบแต่งสลับกับกลอนเสียงจัตวา-สามัญ จะได้ไม่เลี่ยนครับ






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า