ราวสนิทนวลนางแต่ปางก่อน
หวิวหวิวเล่ห์สเน่หาใจอาวรณ์
อรชรหยาดฟ้าให้หล้าตะลึง
ทุกวันกรายป้ายรอ ป.อ.รถ
ลออหยดหยาดสวรรค์ให้ฝันถึง
อยากรู้จักเจียนตรึกใจลึกซึ้ง
แต่เอ่ยคำสักครึ่งยังอึ้งคำ
จำก้มหน้าเขี่ยถ่านมุงานนิ่ง
ขายหมูปิ้งขณะในใจระส่ำ
เสียงใสยื่นเมตตามาย้ำย้ำ
ได้แต่กำเงินมาไม่กล้ามอง
แล้วเธอจากไปเช่นเห็นทุกเช้า
ทิ้งใครเศร้าตาละห้อยรอคอยส่อง
เธอมิรู้หรอกหนาผกากรอง
ตานี้จ้องแต่เจียมเสงี่ยมใจ
กามนิต - ๑๗ ก.พ.๕๕






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า