เมื่อแผลรัก กลัดหนอง ต้องอักเสบเลยต้องเก็บ ความช้ำ นั้งร้องไห้
ตั้งแต่วัน ที่เธอ เดินจากไป
น้ำตาต้อง รินไหล ทุกค่ำคืน
ได้แต่กอด หมอนข้าง น้ำตาร่วง
สุดแสบทรวง ข้างใน ใจสะอื้น
ต้องอยู่อย่าง เจ็บช้ำ ทนกล้ำกลืน
สุดข่มขื่น ระทม ตรมอุรา
กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า