Re: ท้อ
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
05 มิถุนายน 2024, 04:30:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ท้อ  (อ่าน 4326 ครั้ง)
พิมพ์วาส
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 422
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 806


Pretending is the beginning of changes.


« เมื่อ: 29 มกราคม 2012, 09:59:AM »

(ขอบคุณภาพจาก Intternet ค่ะ)

"ฟ้าร้องไห้อีกแล้วสิ! ฉันต้องปิดโทรศัพท์ก่อน
แต่หัวใจของฉันก็เฝ้าวอน เพื่อให้คุณโทรมาหาฉัน
น้ำฝนริน น้ำตาก็รินอาบแก้มแทบซับไม่ทัน
หัวใจของฉันมันก็หวั่นหวั่น แล้วก็จมลงด้วยความเศร้า"


โทรศัพท์...ดับเครื่อง...เยื่องวันก่อน
ใจรอนรอน...นอนซม...ใคร่ตรมเหงา
ฟ้าร้องไห้...ใจสั่น...ไม่บรรเทา
วันเก่าเก่า...เคล้าทุกข์...สุขใจปน

"เมื่อไหร่ฝนที่ตกจะ ซาเสียทีค่ะที่รัก
ฉันนั่งถัก ผ้าเช็ดหน่าให้คุณและมองท้องฟ้าสีเท่าหม่นหม่น
ดูทีไรก็เหมือนใจของฉันจะทุกข์ทน-
ฉันนั่งอยู่บนเก้าอี ของคุณเหมือนทุกวัน"


ฝนกระเซ็น...เย็นฉ่ำ...ทำใจหมอง
แอบนั่งตรอง...พ้องคิด...จิตใจสั่น
แค่แอบนึก...ตรึกถึง...รำพึงพรั่น
แค่เท่านั่น...หวั่นไหว...ในใจทรวง

"ฝนเริ่มซาแล้ว..สายรุ่งเจ็ดสีขึ้นแต่งแต้มเป็นวงเสี้ยว
ม่วง,คราม,น้ำเงิน,เขียว,เหลือง,แสด,แดง,ขึ้นเหมือนภาพลวง
ฉันแอบยิ้มดีใจ ที่เหมือนมีคนมาปลอบใจหนึ่งที่ถ่วง-
กับสายฝนเมื่อกี้ช่อดอกไม้แย้มงามเป็นพวงฉันแอบยิ้มปริ่มแก้มทันที"

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

สะเลเต, รพีกาญจน์, รัตติกาล

ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ความผกผันของเวลา  เฉือนเจตนาของอารมณ์

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s