

ประดู่ทิ้งทวนลม
๐ เด็ดใบประดู่ทิ้ง ทวนลม
เหมือนดั่งเด็ดลั่นทม ทุ่มคล้อย
ไร้สิ้นซึ่งค่าชม ชื่นชิด ติดนา
หอมหั่นบั่นบิดย้อย ยับเยื้องแย้งยวน
๐ วงเวียนวนว่ายว้าง วังเวง
ลมลัดพัดครื้นเครง เคร่งนี้
บัดดลหล่นลงเลง ลอยเลื่อน หลุดนอ
ทิ้งช่วงช้ำร่ำชี้ ที่ข้าอารมณ์
๐ คิดไปใจเจ็บเพ้อ ผัวผัน
ติดหล่มตมรำพัน เพ่งแพ้
เกินเอื้อมเลื่อมลายทัน ทุกข์ปรับ จับเฮย
จำตัดหัดไขแก้ กิ่งเศร้าเราเอง
๐ จึ่งมองประดู่ย้อย ยวงยาว
ลีละวดีดาว ดอกนั้น
ไยต้านผ่านลมราว รากยึด ติดพ่อ
ฤาจักสอนอกรั้น ซุ่มแจ้งนัยที ฯ






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า