บ้านกลอนหลังนี้ สุขขี เสียจริง อยู่ไร้ทุกข์ภัยทุกสิ่ง เพลินจริง ไม่อยากหน่ายหนี หน้าต่างประตู จัดว่าสวยหรูงามดี ยามท่องเวปทุกที เหนื่อยงานแล้วพี่ ต้องมาเสมอ
บ้านกลอนหลังนี้ สุขขี เสียจัง แต่งกลอน ถึงน้องห่างห่าง ตั้งแต่เช้าจนเย็น ไม่เสร็จสักที ตัวพี่นี้แสนรำเค็ญ เกี้ยวก็เกี้ยวไม่เป็น ได้แต่พีเอ็ม ถึงน้องอยู่ทุกวัน
เห็นน้องออนเดี่ยว เปลี่ยวใจ พี่อยากจะทัก แต่แล้วก็ต้องชะงัก เพราะใจนึกอายและหวั่น
ให้ขวยให้เขิน เกินใจ จะกลายผูกพัน หัวใจพี่อัดและอั้น จวบจนทุกวัน จนถึงบัดนี้
บ้านกลอนหลังนี้ ที่ฉันเวียนวน อยู่เพียงแม้เดี๋ยว เธอบ่น ยอมทน ไม่จากหน่ายหนี ที่อื่นหมื่นแสน ทั่วแดนแห่งดงกวี แต่ที่บ้านหลังนี้ ฉันสุขฤดี เพราะฉันรักเธอ
ขอประทานอภัย.....แปลงเพลงครูสุรพลด้วยความเคารพนะครับ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
